මම මා නොවන තුරු

                  තවත් එක් අම්මා කවුද නංගී,අක්කා අදී සහෝදරිය කවුද දන්නැති විකෘති මානසිකත්වයකට හිමිකම් කියන පහත් අදහස් ඇති බඩුවක්,ගොනෙක් එහෙමත් නැත්නම් ඇන්ටා පාරක් ගහන්න් ඕනවෙලා තියෙන තවත් එක් වලත්තයෙක් කියන අමන කතාවක් යයි මේ ලිපිය ඔබට හැඟේ නම් මෙය නොකියුවාට කම් නැත. මොකද ඔබ මට බැන්නාට මගේ අහින්සක අම්මාට කිඹුහුන් යනවාට මන් කැමති නැත. ඔබ සංවේදී කෙනෙකුගේ දුකේදී නෙතගට  කඳුලක් නැගෙන වෙනස් ඇසකින් ලෝකය දෙස බලන අයෙකුනම් එන්න අත්වැල් බැඳගන්න.           කතාව අරම්භයෙන්ම අපි පටන් ගමු. මම් ඔබෙන් අහන්නම් කවුද බඩුවක්, ගොනෙක් එහෙමත් නැත්නම්  ඇන්ටා පාරක්  කියලා කියන්නෙ? ඔබට උත්තරයක් සිතට එනවා ඇති, නමුත් ඒ උත්තරය ඔබ තුලින්ම ආපු උත්තරයක් නොව කවුරු හෝ කියනවා ඇසුනු උත්තරයක් බව ඔබම සිතා බලන්න. ඒ අනුවයි මම ඒ විශේෂන පද තුන ආරම්භයට යොදා ගත්තෙ. මමත් ඒ වචන අහලා තියෙන්නේ අනෙත් අයගෙන්.        ඔව්' ඒ සියල්ලෙන්ම  හැදින්වෙන්නේ ගණිකාව නම් වූ ගැහැනියය. ගණිකාව යනු ප්‍රසිද්ධ ගීතයක කියවෙන පරිදි කුහුඹුවකුට...

ඔබේ පිට පොත්ත මොන පාටද?පොත්තට සැඟවිලා බාහිර ලොකයට පෙන්වන ඔබමද ඔබතුල ඉන්නෙ, හිතන්න ඔබ අවන්කවමද හිනා වෙන්නෙ, හිතේ ඇතුලෙ දුක්ක දෝමනස්සයන් සමුදායක් සඟවගෙන ඒ අස්සෙ ප්‍රශ්නත් ඔය ඔක්කොමත් එක්ක ඔබ සැබවින්මද හිනා වෙන්නෙ, හිනාව ඔබ කවුද කියන එක බාහිර ලෝකයයෙන් හන්ගන වෙස් මූණක් නේද? ඔව්, හිනාව එහෙම එකක් තමයි මොකද අපේ හැබෑ අකාරය ලෝකෙට පෙන්නුනොත් "ආපෝ ඒ මූණ කෝච්චියට අහූඋන කජු ලෙල්ලක් වගේනෙ, බලන්නකො එකෙ හැටි" යනුවෙන් නොකියන්නෙ කවුද?"අපෝ, උදේම දැක්ක මල මූණ අදනම් දවසම සවුත්තුයි, වගතුවක් නම් වෙන්නෙම නෑ" ඔබ ඔහොම කී දෙනෙකුට කියලා ඇතිද? ඔබට කී දෙනෙක් කියලා ඇතිද? ඔබේ කුරිරු කම, කපටි කම, තවත් ඔබ මා සතු  සියල්ලම ද්ත් තිස්දෙකම විරිත්තලා වහ ගන්න හිනාව උදවු වෙනවා නේද? මේකට හොඳම උදාහරණය චන්දයක් කිට්ටු උනාම දෙශපාලුවො අපේ තාප්ප නාවන බැනර් කටවුට් වල උන් ඉන්න ආකර පොඩ්ඩක් මතක් කරලා බලන්නකො.  කෘන්තක රධනක චාර්වක පුරස් චාර්වක සෙට් එකම එලියෙ නේද? ලෝක රඟ මඬලෙ අපේ චරිතය රඟ පාන කොට වේශ නිරූපනයට හිනහව හරි අපූරුවට උදවු වෙනවා නේද? හිනාවෙත් විවිද මොඩල තියෙනවා කියල ඔබ දන්නවද? සමහර විට ඔබ දන්නවා ඇති, නොදැන හිටිය...

පෙර පිනින් මවු කුසකින් මිනිසත් බව ලබා උපන් අපි කවදා කොතැන කොහොම මිය යාවිදැයි කිව නොහැක. උපදින කොට ගෙනා දෙයක් නැතුවා සේම මළදාට ගෙනියන දෙයක්ද අපට නැත. අලුත උපන් පොඩි එකෙකුගේ සිත ප්‍රබාශ්වරය, උගේ හිතේ තන්හාව ක්‍රෝධය මාන්නය තබා අදරය කරුනාව සෙනෙහස යන එකී නොකී මෙකී එක හැඟීමක් වත් නැත. පෙකනි  වැල කපා තවත් එක් නිදහස් ජීවියෙක් ලෙස මෙලොවට එන විට රිදීම හෙතුවෙන් මුලින්ම ක්‍රෝධ සිතුවිල්ලක් සමඟ අඬාගෙන මෙලොවට එන අප ගමක් රටක් හඬද්දී ( සමහර විට එකෙක් වත් නොහඬද්දී ) මෙලොවින් සමු ගෙන යයි. අසීමිත අදරයෙන් දහසක් කැපකිරීම් කොට ලොව ඉවසිය නොහැකි වේදනාවක් විඳ අම්මා අඬාගෙන ආපු අපිට කිරි පොවන විට ඒ කිරට ඒ සුවදට අපි මුලින්ම තන්හා වඩයි. ඉන් පසු සෙල්ලම් බඩු වලට, පෑනට පැන්සලට අරූ මට වැඩිය ලකුණු ගත්තා , මූ මගේ පොත ඉස්සුවා යනුවෙන් ගහ මරාගෙන තවත් ඇලීම් බැඳීම් වැඩි කර ගනී.තව ටික කාලෙකින් කෙල්ලෙක්ගේ හෝ කොල්ලෙක්ගේ පොත්තට රැවටී මුලා වී කෙලෝගනිති, 3,4 ක් බූට් කති, පස්සේ යැපීම් මාර්ගයක් සඳහා ජොබ් කට්ටක් සොයාගෙන ගෙවල් දොරවල්ද, යාන වාහනද, පවුල් පන්සල්ද යනුවෙන් තව තවත් ඇලී ගැලී යයි. මේ අතර යුතුකම් සඳහාද ගෙවල් දොරවල් ඉඩකඩම් අ...

" අන්න තනියා එලෝපිය ඔකා කොටපියව් ඔකට මරපියව් ඔකව" " ඔව් යකෝ මන් තනියා තමයි හැබැයි තොපි දන්නෑ මන් තනි උනේ කොහොමද කියලා බඩේ ඉද්දීම අප්පව මරලා දළ දෙකට  තොපි කෙලියා අම්මව වනජීවී උන් කුදලන් ගියා මන් දන්නවා බොලවු මේ මගේ අවසානෙ බව" " මට පේනවා ඈත ගිනි බටේ උස්ස ගත් උඹය මෙතන හොඬේ උස්ස ගත් මමය ඈත අමු තිත්ත කියන් එන උඹය මෙතන දූලින් වැසී ගිය මමය මට ලඟින් එල්ලය මානා ගත් උඹය බොට ලඟින් කාල වර්ණ මමය" " මට දැනෙනවා කුඹ ලඟින් වෙඩි උන්ඩයය ඊට පිට දුන් මාගේ කුඹය මොල පසා කරන් යන උන්ඩයය වේදනා බරිත මාගේ ගතය ජයග්‍රාහී උඹය මියැදෙන මමය"

ඉකි බිඳ හඬන මගෙ කිරි දරුවගෙ කටට කිරි බිඳ නොදී මට උනනා දරු පෙමට මුළු හදවතින් මවු සෙනෙහෙන් විත් පෙරට මතකද කිරි පොවපු හැටි මම නුඹෙ පුතුට පෙළට තබාලයි අත් පා බඳින්නේ ගෙලට තියුණු පිහි පහරයි වදින්නේ බියට පත්ව හැඬුවත් නෑ බලන්නේ අපට ඇයි මෙහෙම වදදී මරන්නේ ඇසුවත් කොතෙක් බණ අමතකය ඒවා කෙරුවත් කොතෙක් සෙත අවගුණය පෑවා ගත යුත්තකට නැති මනුසතුන් ගාවා යළි උප්පත්තියක් නම් නොම වේවා බොටුව කපන විට එන කළු ලේ මූද කැටුව හුස්ම යන හැටි වෙවුලා පාද දුටුවහොත් කරනා මේ අපරාධ පපුව හොඳට ඇති අය ගවමස් කාද කුර ගෙවුනේ බර ඇදලයි කඩපිලට වෙහෙස වුණේ මෙහෙ කරලයි අප ඔබට මෙහෙම උණේ අප කල මොන වරදකට යහළුවනේ හදවත් නැත මිනිසුන්ට ගුවනින් සෙත් පිරිත් ඇසෙනා කනිසමට දස වද දිදී බෙලි කැපුනා එක පෙලට මැනලානොවෙයි කිරි දුන්නේ අප ලොවට කල හොඳ නරක් වීදෝ මිනිසුනි ඔබට උපුටා ගැනීම : විශ්වකීරිතී දේශමාන්‍ය සිසිරචන්ද්‍ර වීරක්කොඩි මහතාගේ පොතකිනි

අඬනකොට ඇයි කදුළු එන්නෙ දන් නෑ අනේ දුක වැඩි හින්දා වෙන් නැති එතකොට දුකටද අඩන්න්නෙ වෙන්න ඇති සතුටතත් කඳුළු එනවනේ අයියෝ ඒ සතුට වැඩිකමටනෙ අදහස් දෙකකට එකම ප්‍රතික්‍රියාවක් මාරයි නේ ඔයට මොකටද ඒ පන්ඩිතකම් නෑ ඔයා අඬනකොට මූන රතු උනා මාව අඬවලා ඔයාට සතුටුයි නේ නෑ බබා ඔයා හිනාවෙනකොටත් මූන රතූ වෙනෝ හැබයි මන් ආස ඒ රතු මූණට අනේ නිකන් ඉන්න එක නෙවේ මොකටද අනේ තනි ඇහට ඇඬෙනවා කියන්න්නෙ ආහ්.... ඒකද දැන් බලන්න බබා තෙල් මිල ඔයාව තියන් යන්න අද බයික් එකට පන්සීයකමකම ගැහුවා අතේ සතේ නෑ බබා චොකලට් එක කීයද එකම ඩෙනිම පට්ට ගහන්නෙ ඉතින් මට ඇඬෙනවනෙ තනි ඇහට

අපේ අයට බේකරියේ කිඹුලා කිඹුලා බනිස්ය, ප්ලේන්ටියක් සමග දෙක තුනක් ඇඟට පතට නොදනීම ගිලීමට කාතත් ඇහැකිය. වතුරේද කිඹුලන් වෙති. රාගමද කිඹුලෙක් සිටියාය. අපෙ අයට ඒ කිඹුලයි පිටි කිඹුලයි පැටලිනි. අපේ අය ඌව පනපිටින් කෑවාය. හැබයි ඒ වෙන විට මේ කිඹුලාද අපේ එකෙකුට වග කියා අවසන්ය, ඒ වනතෙක් වනජීවීඑකේ උන් පිටි කිඹුලන් කකා සිටියාද නොදනිමි. එතනද පුරස්නයකි, කතවේ හොඳම හරිය "බල්ලෙක් අපිව කෑවාට අපි බල්ලා කන්නේ නැත, ඒත් කන උන් ඉන්නවාද නම් දන්නේ නැත". එහෙත් මෙහිදී බලු කෑමක් වී ඇතුවාය, කිඹුලගේ ඔලුවේ රස පොරවක් හොඳ හැටි බලා ඇතිවාය. පොරවට පණ නැත, කිඹුලන්ගේ ඔලු පැලීමටද අවශ්‍ය නැත. තිරිසනා තිරිසනාමය, ඌ හොඳක් නරකක් දන්නේ නැත. මිනිසා මනසින් උසස්ය (ඇත්තටමද?). හැඟීම් ආවේගයන් පලනය කරගත හැකිය, නමුත් එසේ නොවුනි. මළේ ගැට කිඹුලෙකි, වාර්තා වූ හැටියට ඌ ලංකාවේ ලොකුම කිඹුලාය. ලොකුම කිරිකට් පිට්ටනි, කොටම හයිවේ, ගොඩබිම් වරාය, ලොකුම රඟහල, ආදී එකී නොකී මෙකී සෑම ලොකු ලොකු සයිස් ඒවා අතර ලොකුම කිඹුලා ඝාතනයට ලක්විය. ඉස්සර නම් ගෙදර හුරතලේට හැදූ තලගොයා මලදා "නිවන් පුරේ පලයන් ගෝ පැටියා......." කියූ මනුශ්‍යත්වයක් අපට තිබී ...

වැලන්ටයින් වලට තව ඇත්තේ දවස් පහකි. ලව්  ෙනාකරන බහුතරයක් ෙමදින වනෙතක් අඟිලි ගනින්නේ මොන මල ඉලව්වකටද නම් මම නොදනිමි.අද වන  විට ආදරය කාමය මූලික කර ගත් ආකරයකට පරිවර්තනය වෙමින් පවතින බව පෙනී යයි. කාමය ආදරයෙ එක් පැතිකඩක් පමණි. ආදරය ගත් විට අපෙ රටේද එයට ඉතිහාසයක් ඈත. ආදරයේ නාමයෙන් සාලිය අශෝකමාලා උයනට වී සෙක්ස් කලේ නෑත. දන්නා තරමින් අශෝකමාලා බඩ වුනේද නත. ඇයට ගබ්සාවක් කලේද නැත. නමුත් අද වනවිට සාලිය වෙස් ගත් අමනයන් ඕනෑ තරම් ඇත. බහුතරයක් අශෝකමාලාවන් බඩ වෙති. ඒ වනවිට අම්මා අප්පා කියපුවා ගඟට කැපූ ඉනි වී හමාරය. ඒ බඩට ආ දියසේනලා හොර පාරෙම පරලොව යවන්නට ඇති තරම් කලු සුද්දලාගේ ගුබ්බෑයම් පඳුරක් පඳුරක් ගානේ ඇත. අද වන විට සාලියට අශෝකමාලාට පෙම් කරන්නට තැනක් ඕනෙම නැත. රුපියල් සීයට ගුබ්බෑයම් සපයන්නට සැදී පැහැදී බලා සිටින අය ඔනෑ තරම්ය. 14 දාට ඔය ගුබ්බෑයම් පිරී ඉතිරී යනු නිසැකය. මන්ද මේ බුදුන් තුන් වරක් වැඩි සිරි ලන්කාදීපය හෙයිනි. රජය ගබ්සාව නීති ගත කිරීමට යයි. ඇමතිලට ඇමති පුතාලට පට්ට ආතල් එතකොට ගත හැකිය.එවිට වරද බඩ වූ එකීගෙය. ගබ්සාව නීති...