මම මා නොවන තුරු

හැව්ලොක් සිටිය වාගේ උසටම හීන කන්දක් සුමනා දැක්කා වත්තෙ මුඩුක්කුවෙ ලෑලි පෙට්ටියේ ගැහෙන ජීවිත ඒවා අතරේ රැඳී තිබුනා හිසට ඉහලින් උන්නු තහඩු කොළ මලකඩෙන් බැට කාලා තිබුනා අම්මත් මරන් උපන් එකී ලෙස වත්තේ ඈටත් නමක් තිබුනා මන්ද මානසික සටන පැරදී අයියා වකුටුව වැටී හිටියා ජීවිතේ දුක නොදැනම වෙන්නැති උගේ මුහුණේ නිති හිනාම පිපුනා කාසේ රෝගෙට උඩටම අදිමින් ආච්චිත් රෑ තිස්පැය ගෙව්වා සුමනා ගැන හිතිලා වෙන්නැති පපුවත් ඇගෙ ගොර හඬකින් හැඬුවා ඇඟේ මසටත් මිලක් ඇතිබැව් අම්බපාලිත් දැනන් උන්නා ඒවගක් දැනගත් දිනක ඉඳලා සුමනටත් අඹවන ඇරී තිබුනා සිටු ඇමතිවර නාදුනන හඬවල් දුරකතනයකින් ඈ හා කතා කෙරුවා මොහොතට සුවදෙන චංචල රසයේත් මිල ගණන් උන් හෙට්ටුම කෙරුවා සඳක් නොමැති රෑ තනිය මකන්නට සුමනාට බොහෝ උන් නිතරම හිටියා තරු එළියක් වත් උන්ලග තිබුනද ඈ හට පොඩියට සැකයක් හිතුනා වෙඩිමක් නැතිවට දීගෙක යන්නට සුමනට හිත් කොන අසා තිබුනා දීගෙක නොගියත් අතිනත යන්නට සුමනගේ දයිවය කියලා තිබුනා ඈටත් ඇගෙ හිමි සඳකට තුරුලුව මධු රස විදින්නට අසා තිබුනා හිමි සඳ නැතුවට මධු රස බොන්නට මත් බඹරුන් බෝ පියඹා ආවා පන්සලේ බෝ ගසේ නොමැති සිසිලක් වීදි පහන් යට සුමනාට දැනුනා ප...

ලපටි සිත් මත විනොදාස්වාදයේ සතුට දනවන මිහිරි රසයන්ගෙන් දිවග කලතන අරුමෝසම් සිහිනයන්හි නේක වර්ණයන් නෙතග දල්වන උදා හිරු කිරණට මොහොතකට පෙර හීතලට ලපටි දෑතක් මත මිදුණු පිනි බිඳුව පෙම්වත් දැහැන් මත්තට ආලයේ සුවය ගෙන එන පෙම්වතියක් වෙනුවෙන් පෙම්වතෙකු පුදදෙන ප්‍රේමයේ සීතලින් මිදී සැමදා ඉන්නට තතනන නුමුදු ගිනිගහන දහවලේ උණුසුමත් පරයා නැගෙන නුරාවේ ගින්නෙන් දෑත් මත්තෙම දියව යන ඉමිහිරිම මධු බිඳුව වියපත් දනන් හට ලෝකයම මුලා කර කාලය දුවන බව පසක් කර දී ගෙවුණු අතීතයේ මිහිරි සේම අමිහිරිද වූ මතකයන් එකින් එක ගෙනහැර මවා පා දෙමින් බැසයන හිරුගෙ තනියට මහලු දෑසකින් මහත් ස්නේහයෙන් කොපුල මත්තෙන් ගලා ගිය කඳුළු බිඳුව