නොකී කතාවක
 |
| පින්තුරේ මෙතනින් ගත්තේ |
මියැදුණු හැඟුමක් සොරකම් කල නුඹ
සිතුවිලි මගේ යලි කළඹා
නොනැගුනු වදනක සීතල හිමකැට
උනුහුමකින් ගුලි කරවා
නොකී කතාවක
වගතුග මොනවද ඇසුවා
පෙරදා මතකය සරදම් කල හඬ
යන්තම් දෙසවන රැඳුනා
නොදැනිම මුව ගොළු වූවා
ගිනියම් සිත මත පිනි බිඳු තැවරු
වසන්තයේ වැහි තිබුණා
වැසි කුලු මෙතරම් කළු කිමදැයි
නිකමට සැක සිතුනා
ඉඳහිට විදුලිය මහ හඬ නැගුවද
ගැස්සුණු සිත් වෙළුනා
මාරුත අතරේ ප්‍රේම තරන්ගේ
කොහේදෝ මානෙක ඇදුනා
නොකී කතාවක ප්‍රේමයේ උණුසුම
වැහිපොද අතරේ දැනුනා
නොදැනිම ප්‍රේමය වින්දා
වැහිබිඳු ගිනිගෙන කාලය අළුකර
අසනි වැසි ඇද වැටුණා
නුබේ ලොවක් තුල මගේ ඉමක් ගැන
සිහිනය පැටලී තිබුනා
මා දුටු සිහිනය මගෙන් උදුර ගෙන
ප්‍රේම කුණාටුව හැමුවා
රුවල් ඉරීගිය පහුරක තනිවී
මා පෙරමග තව බැලුවා
නොකී කතාවක මැවෙනා සිතුවම්
නෙතු මානයේ බොඳ වූවා
නොදනිම කඳුලක් වැටුණා
පෙරදා මතකය සරදම් කල හඬ
යන්තම් දෙසවන රැඳුනා
නොදැනිම මුව ගොළු වූවා
ගිනියම් සිත මත පිනි බිඳු තැවරු
වසන්තයේ වැහි තිබුණා
වැසි කුලු මෙතරම් කළු කිමදැයි
නිකමට සැක සිතුනා
ඉඳහිට විදුලිය මහ හඬ නැගුවද
ගැස්සුණු සිත් වෙළුනා
මාරුත අතරේ ප්‍රේම තරන්ගේ
කොහේදෝ මානෙක ඇදුනා
නොකී කතාවක ප්‍රේමයේ උණුසුම
වැහිපොද අතරේ දැනුනා
නොදැනිම ප්‍රේමය වින්දා
වැහිබිඳු ගිනිගෙන කාලය අළුකර
අසනි වැසි ඇද වැටුණා
නුබේ ලොවක් තුල මගේ ඉමක් ගැන
සිහිනය පැටලී තිබුනා
මා දුටු සිහිනය මගෙන් උදුර ගෙන
ප්‍රේම කුණාටුව හැමුවා
රුවල් ඉරීගිය පහුරක තනිවී
මා පෙරමග තව බැලුවා
නොකී කතාවක මැවෙනා සිතුවම්
නෙතු මානයේ බොඳ වූවා
නොදනිම කඳුලක් වැටුණා
මියැදුණු හැඟුමක් සොරකම් කල නුඹ
සිතුවිලි මගේ යලි කළඹා
නොනැගුනු වදනක සීතල හිමකැට
උනුහුමකින් ගුලි කරවා
නොකී කතාවක
වගතුග මොනවද ඇසුවා
පෙරදා මතකය සරදම් කල හඬ
යන්තම් දෙසවන රැඳුනා
නොදැනිම මුව ගොළු වූවා
පෙරදා මතකය සරදම් කල හඬ
යන්තම් දෙසවන රැඳුනා
නොදැනිම මුව ගොළු වූවා
කවියක් කොටන්න හැදුව සෑහෙන වතාවක්. නෑ බං එන්නෙ ඉස්සර වගේ අදහසක්...
ReplyDeleteදැං තියෙන්නෙ උඹල ලියන ඒව කියවල හිත හදාගන්න තමා...
ලස්සන කවියක්... පරණ කතාවක් මතක් වුනා.. දැං අහන්න එපා ඒ මොකද්ද කියල...
ජයවේවා මචෝ
ඒ මොකද්ද බන්? :V
Deleteඑතකොට උඹ අර අවන්හලේ දාල තියෙන්න අහවල් කවිද? හැක්. මොකද පරණ කතාව, කියපන් කියපන් දැන්ම කියපන්.
Deleteප්‍රියා අයියා ඕකගේ බොරු ඔය.
Deleteඒ නොලිය ඉ්න හදපු කතාවක්.. ඇත්තටම කියව නං කෙටි කතාවක් පස්සෙ කවියක් කරපු. ඒකත් ඇත්තම සිද්ධිමන්ට් එකක්.. මං මට ඕන විදියට එහෙං මෙහෙං වෙනස් කලා
Deleteඑච්චරයි...
බලමු බලමු පුලුවං වෙලාවක කවියක් දෙකක්ලියාගන්න
හැක් උඹ කොහොමද එහෙම එහෙන් මෙහෙන් වෙනස් කරන්නේ.
Deleteමේක අප්ඩේට් උනෙත් නැහැනේද?
ReplyDeleteනැහැනේ :( එපා වෙලා ඉන්නේ :'(
Deleteනොකී කතාව නොකියාම ඉන්නවද? :D
ReplyDeleteහැක් වෙල්කම් ප්‍රියා අයියා. :D එක තමා හිතා ගන්න බැරිව ඉන්නේ සමහර කතා නොකිය ඉන්න තරමට හොඳයි.
Deleteමේ කතාව නම් නොකී කතාවක්ම වෙයි වගේනේ.
ReplyDeleteමියැදුණු හැඟුමක් නම් සොරකම් කරලා තියෙන්නේ අවුලක් නැති වේවිනේ.
නොකීයනම කතාවක් වෙයි, උස්සපු හැඟිමෙයි අවුඅ තියෙන්නේ.
Deleteකියන්
ReplyDeleteහිතේ
රැඳුනු
වදන්
තවත්
වරක්
නිහඬ
නොවී
හා හා එහෙමවත් බලමුකෝ :D
Delete' ගිනියම් සිත මත.....
ReplyDelete.....ප්‍රේමය වින්දා '
අපූරුයි.
ජයවේවා !!!
ගිනියම් සිතම මත ප්‍රේමය වින්දා
Deleteඇවිලෙන සිතුවිල හදවත රන්දා
හරිම ලස්සනයි සොමියෝ..
ReplyDeleteවෙන කියන්න වචනයක් නෑ මට.වෙනම ලෝකෙකට ගියා වගේ..
හැම වචනයක් ගානෙම හිතට වැදුනා.
හා හා මේ ලෝකෙට වරෝ, ඔය ලෝකේ ඉන්නේ නැතිව. :D ඉස්කොතුයි ඉස්කොතුයි, යේ ලියන්නේ නැතෙයි?
Deleteලියනව ලියනවා.. පහුගිය ටිකේ නම් වෙලාවක් හම්බුනේම නෑ සොමියො.. මං මේ බ්ලොග් එකේ "සංකල්පනා ලේබලේ පෝස්ට් ටික එකින් එක කියවන්න පටන් ගත්ත අඟ ඉදන් මුලට..
Deleteඒ නිසා දැන්ම මේ ලෝකෙට එන්න හැකියාවක් නෑ:D
නියමයි සොමියෝ..
හික් මේ ලෝකෙට එන පාට හොයා ගන්න බැරි උනොත් ඔන්න මම නම් නැහැ හරිය ;) ඉස්කොතුයි පරණ පිටු පෙරලලා බලනවට. :)
Deleteඅම්මෝ පරණ ඒවා ඔක්කොම කියෙව්වා. දවස් ගානකට මේ ලෝකෙට එන්න වෙන්නෙ නෑ සොමියෝ..
Deleteනියමයි..
මැරිච්චි ඒවත් හොරකං කරන පෙරේත යක්කු. හැක්.
ReplyDeleteහැක් හැක් :D එකනේ දේශා අයියා.
Deleteනොකී කතාව කියන්න කල්පනාවක් හෙම නැද්ද?
ReplyDeleteලස්සනයි කවිය!
නොකී කතා කියන්න කාලයක් ආවොත් එදාට කියන්නම්. ස්තුතියි සිතු.
DeleteBeautiful thoughts
ReplyDeleteබිඳී අක්කව ඒ පැත්තට සාදරෙන් පිලිගන්නවා, ස්තුතියි අදහස් කියල ගියාට.
Deleteඅඩෝ පට්ටයි බං මේක..
ReplyDeleteඉඳල හිටලා වත් ඔහොම පට්ට පොස්ට් එකක් දෙකක් තලා ගන්නේ නැතිව කොහොමද? හැක්.
Deleteඑහෙම මියැදුනු හැඟුම් වලට පන දෙන්න පුලුවන් අය හොයා ගන්න කොයි තරන් අමාරුද ... හරිම අපූරුයි, අවසාන පද ටික තම වැඩියෙන් හිත ගත්තේ..
ReplyDeleteපෙර කලෙක රිසි ලෙසින් පෙම් කලත් මා
නෙක වැටකඩොලු මැද වසා දැමුවත් මා
ඇයි ආවේ අසමි නොකියාම මේ ලෙසේ මා
පන්හිද කියන් නුඹ ඉන්නවද පෙර ලෙසේ ලගින් මා..
ලංසන කවියක්, ඒවගේ අය ඉන්නවා අපි අතරේම, එත් එයාලවත් දන්නේ නෑ ඒ දේ ගැන.
ReplyDeleteනුබේ ලොවක් තුල මගේ ඉමක් ගැන
ReplyDeleteසිහිනය පැටලී තිබුනා
මා දුටු සිහිනය මගෙන් උදුර ගෙන
ප්‍රේම කුණාටුව හැමුවා
රුවල් ඉරීගිය පහුරක තනිවී
මා පෙරමග තව බැලුවා
මේ තරම් හෙමිහිට සීරුවට හැඟීම් එක්ක කතා කරන සොඳුරු නිර්මාණ කොහොම බිහිවෙනවද මන්දා . සුපිරි !
පෙරදා මතකය ගැන යලි සිහිපත් කලාට තුති !ඒක වැස්සත් එක්ක එක්කාසු කලාම හරිම ආදරණීයයි . ඒ වගෙම වේදනාත්මකයි. ජයවේවා !
හික්ස්, ඒවා රහස් ;) ස්තුතියි මෙතු, මෙතුගේ රටාවත් ඒ වගේමයි.
Deleteසෑහෙන දොහකින් මේ පැත්තෙ ආවෙ.
ReplyDeleteඋඹේ පද පෙල ගැන නිනන්වක් නැතුව උඩ තියෙන කලු සුදු පින්තූරෙ දිහා බලාන උන්නා.
ඒක අපුරු පින්තුරයක් නේ සිරා අයියා. ඒ පැත්තෙත් එන්න බැරි උනා සැහෙන්න කාලෙකින්. සිරා අයියාගේ ජාලෙන් පෙරාපු කතා අමතක නැහැ තවම.
Delete