කාලය (කෙටි කවිද මන්ද)

පින්තුරය ගත්තේ මෙතනින් 

මිදුල උඹ
අතුගාන කොට
හීනි වැලිකැට
රටා මවන හැටි
එත් බොරුවමයි
මියුනු පත් 
ඇඟේ ලාගෙන
උඹ ආයේ
හැඩි වෙනවා
මන් කෝමද
ආයෙත් අමදින්නේ?
මගේ දෙපා සහටනුත්
මැකෙනවා එතකොට
උඹත් හීරෙනවනේ
ඉදලට

හැක් ,මේ පොස්කටුවේ  පොඩි විශේෂයක් තියෙනවා. හැක් මම දන්නෙත් පස්සේ.

Comments

  1. AnonymousApril 28, 2016 at 8:14 AM

    පොස් කටුවෙද කොස් කටුවෙද

    ReplyDelete
    Replies
    1. සොමි යාApril 28, 2016 at 11:02 AM

      හැක් ඇනෝ, යන්තම් අටවා ගත්තු දේ පොස්කටුව තමා :D පොඩ්ඩක් වැරදුනා. පොස්ට්කටුව

      Delete
  2. සිතූApril 28, 2016 at 9:54 AM

    බ්ලොග් පෝස්ට් එක දැක්කේ දැන් නේ! ලස්සන කවියක්!

    මොකද්ද විශේෂත්වෙ ඈ?

    ReplyDelete
    Replies
    1. සොමි යාApril 28, 2016 at 12:52 PM

      ස්කෝතුයි සිතු, එක පොඩි රහසක්

      Delete
  3. Rasika GunawardanaApril 28, 2016 at 10:41 AM

    ඕකනෙ මම අතුගාන්නැත්තෙ..

    ReplyDelete
  4. Mahesh RathnayakeApril 28, 2016 at 8:15 PM

    අතුගාන්නම එපා උඹ ඔව් ඉඳගෙන
    දැංමක්කද විසේසත්තෙ
    කියපං කිපං

    ReplyDelete
    Replies
    1. සොමි යාApril 29, 2016 at 4:32 AM

      විසේසත්වේ පහල ඇත

      එකෙන්ම අතුගාන් නැහැ මිදුල එහෙමම තියෙනෝ අතු ගන්න.

      Delete
  5. Duminda AbeysekaraApril 28, 2016 at 8:26 PM

    හීරෙන මිහිර විදිමී එය නිම් නොවනූ
    ඉදලට ආදරෙයි සැමදා නුබ අතු ගානූ

    ජය වේවා!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Manoj FernandoApril 28, 2016 at 11:52 PM

      +++++

      Delete
    2. සොමි යාApril 29, 2016 at 4:35 AM

      මිදුලට මොකද ඇමදී කල ඉදලයි නොවෙ ගෙවෙනූ
      ඉදලට හති වැටෙයි මිදුල, ඇඳි රටා නොමකා සිටිනූ

      Delete
  6. දේශක යාApril 28, 2016 at 9:29 PM

    හැක් හැක්.. සීයක් ගහල හොරා..

    ReplyDelete
    Replies
    1. සොමි යාApril 29, 2016 at 4:35 AM

      හැක් හැක් එකනේ දේශා අයියා. හොරෙන්ම ගහල. :D

      Delete
  7. උපේක්ෂාApril 28, 2016 at 10:26 PM

    100

    ReplyDelete
    Replies
    1. සොමි යාApril 29, 2016 at 4:37 AM

      හෙක් උපේ නම් 300 ගහන්නත් ලඟයි. අපි ගහන්නේ ටෙස් හරිය

      Delete
  8. හංසි(swan)April 28, 2016 at 10:34 PM

    සීයක් ගහනවා කියන්නෙ සෙල්ලම්ද ඈ :D මං වගේ කම්මැලියෙක් සීයක් ගහද්දි අවුරුදු කීයක් නම් යයිද :P උණුසුම් සුබපැතුම් අය්යේ :) ඉඩ තියන වෙලාවක අර බාගෙට නවත්තල තියන කෙටිකතා එහෙම සම්පූර්ණ කරලා දැම්මනම් ;)

    ReplyDelete
    Replies
    1. සොමි යාApril 29, 2016 at 4:38 AM

      හී ඉස්කොතුයි හා හා බලමුලෝ ඒවා :D හී ටොප් අයිඩියාවක් ආව. :D

      Delete
  9. Manoj FernandoApril 28, 2016 at 11:55 PM

    සීයට සුබ පැතුම්.

    ඉදලට හිරෙන එක තරමේ සැපතක් නැති හින්දා
    තව තව හැඩි වෙමි -මා අමදිනු සොමියා

    ReplyDelete
    Replies
    1. සොමි යාApril 29, 2016 at 4:40 AM

      හැක් බොලා අමදින්න ගල්ලමයෙක් ගනු

      මට බැහැ චිකේ ලැජ්ජාවේ බැහැ :D

      Delete
  10. වැසි දැරිය - The Rain GirlApril 29, 2016 at 9:38 AM

    සියැවෙනි ලිපියද?? සුබපැතුම් ඈ..!!!

    ReplyDelete
  11. මෙතූApril 29, 2016 at 10:09 AM

    ඉදල උඹ
    අතුගානකොට
    හෙමිහිට සීරුවට
    කිතිකැවෙන හැටි
    ඒත් ඔහු දන්නවද
    අපෙ සෙනෙහෙ
    ගණුදෙනු ගැන
    මං ආයේ
    හැඩිවෙනවා
    නුඹෙ පහස
    ලැබගන්න
    ඔහුගෙ පා සටහන් මකා
    අපේ ආදර සලකුණු
    විතරක්ම
    ඉතිරි කර ගන්න....

    ReplyDelete
    Replies
    1. මෙතූApril 29, 2016 at 10:11 AM

      සුභ පැතුම් ! වෙනදා වගේම අපූරු පදපෙළ....

      Delete
    2. සොමි යාApril 29, 2016 at 10:49 PM

      ලස්සන පිළිතුරු කවියක්නේ මෙතු, අපුරුයි ඒ කවිය, මගේ කවිය වෙනමම මාවතකට අරන් යනවා ඔයාගේ කවිය. ජය.

      Delete
  12. නිම්නයක තනි වී හීන දකින්නී.May 1, 2016 at 1:38 AM

    මට නම් කියවද්දිම හිතුව පොස්ට් ගණනන ගැන තමා විශේෂය තියෙන්නේ කියල කාලයක් තිස්සේ බ්ලොග් කියව කෙනෙක් හැටියට. කීවෙනි පොස්ටුවද කියන එක තමා මං කමෙන්ට් කියවද්දී හෙව්වේ :) :) ඉදිරියත් ලියන්න 100 ක් නෙමේ 1000ක්

    ReplyDelete
    Replies
    1. සොමි යාMay 1, 2016 at 2:03 AM

      ස්තුතියි හීන දකින්නී, පුලු පුළුවන් වෙලා වල තමා මේ දවස් වල ලියන්නේ, කියවන්නේ.

      Delete
  13. මනෝ මන්දිරMay 2, 2016 at 7:05 AM

    අපුරූයි ලියවිල්ල...
    මම ඒකනේ බං කවදාවත් මුදල අතුගාන්නේ නැත්තේ.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Manoj FernandoMay 2, 2016 at 8:12 AM

      මුදල් අතුගාන්නේ නැහැ බන් අපිත් එකතු කරගන්න බලනවා මිසක්.

      Delete
    2. සොමි යාMay 5, 2016 at 6:43 AM

      හැක. හම්මෝ මුදලුත් අතුගානවද මනෝ

      Delete
  14. පොකුරු වැහිMay 8, 2016 at 11:12 AM

    සුබ පැතුම් 100 වෙනි පෝස්ටුවට...සමහර වෙලාවට මිදුලයි, ගෑණු ළමයින්ගේ හිතයි දෙකම එක වගේ...ලස්සන නිර්මාණයක්...

    ReplyDelete
    Replies
    1. සොමි යාMay 10, 2016 at 11:47 PM

      ස්තූතියි පොකුරු වැහි. :D

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

යශෝදරාව හැඬුවද නැත්නම් තවමත් පෙම් කලාද? කවියන් දුටු යශෝදරාව හා නරසීහ ගාථා

Image
සියලු සත්වයින් අනන්ත වූ සසර පුරාවට විඳින්නා වූ දුකින් එතෙර කිරීමේ උතුම් අරමුණින් අතර පෙර නිමිති දැක ලෝකයේ යතා ස්වාභාවය දන හැඳින ගිහිගෙය හැර යාමට සිදුහත් කුමරුන් ගත තීරණය ට එක වරම යලි විමසා බලනන්නට තරම් වූ සිදුවීමක් සිදු වූ බව අපි සැවොම දනිමු. " රාහුලෝ ජාතෝ  බන්ධන ඡාතං " කුඩා රාහුල කුමරු උපන් ඒ දිනයේ දාරප්‍රේමය හා යශෝදරාවන්ගේ ප්‍රේමයට වඩා සසර දුක බලවත් වූ හෙයින්ම නිදි පැදුරටද නොකියා ගිය සිද්ධාර්ථයන් කෙරේ තමා හා උපන් බිලිඳු ද හැරදා ගිය බව දැන ගත් විට හා ඉන් පසු කුළුඳුල් පුතෙකු සමඟ යශෝදරාව කුමන නම් හැඟීමක් සිත තුල තිබෙන්න ඇතිද, කෙලෙස ඇය තම දුක දරා ගන්නට ඇතිද, නිතර දෙවේලේ තම හිමියන්ගේ රුව නෙත ගැටී ඇයට ඒ මාලිගය තුල දකින හිස් දසුන මග හැරුණු පසු කෙලෙස නම් වීද, යන්න විවිධ මානයන් ඔස්සේ කවීන් කරන ලද ගවේෂණයන් හමුවේ යශෝදරාවන් ගේ සිතෙහි විවිද පැතිකඩයන් කවියන් විසින් ඔවුන් දුටු අයුරින් කවි රස විඳින්නන් වෙත ගෙනහැර ඇත. බෞද්ධ සාහිත්‍යය ඇසුරින් යශෝදරාව කෙරෙහි ගොඩ නැගී තිබුණු පහන් සංවේගය ඒ කවි වලට තවත් බලපෑමක් එකතු කර ඇතුවාට කිසිදු සැකයක් නොමැත. කවිය ගැන බැලීමේදී කවිය හා එය හරහා ගොඩ නැගෙන හැඟීම...
Read more

කරත්ත කවි කියමුද?

Image
අව්ව සැරයි ගමන දුරයි  හනික යමං මගෙ සුද්දෝ  උඹත් ඉතිං එකතු වෙයන්  පමා නොවී මගෙ රත්තෝ  කුර ගෙවිලා පය දනවා  නොදන්නවා නෙවේ ඉතිං  ඊට වඩා හිත දනවා  ඉකිබිදින්න බැරිලු ඉතිං  කොච්චර දුර ඇවිද ගියත්  තවමත් අපි එක තැනමලු  එතනින් තව කොහෙවත්  යන්න නැතිලු යන්න බැරිලු  කරත්ත කවි නොකීවාට  දහසක් කවි හිතේ තියෙයි  ඒ කවි වල දුක අහන්ට  අපේ සවන් අපට තියෙයි  හනික යමන් පමා නොවී  පමා වුනොත් පාඩු ගොඩයි  එහෙම උනොත් මගෙ දෑතට  ලැබෙන කාසි පනං අඩුයි
Read more

මගේ සරසවි, නවකවදය, තෙල හා උත්තමයින්

Image
කස්ටියට මගේ කතාවත් කියන්න හිතුනා, කොතනින් පටන් ගන්නවද කියලා කල්පනා කරකර ඉන්දැද්දී කැම්පස් එකේ ෆස්ට් ඉයර් එක ගැන ලියන්න හිතුනා, මොකද එක තුල මහලොකු සමාජවාදය, රැග්, ආතල් තව බොහෝ දෑ තිබුන නිසා. ඔන්න ඉතින් මන් සා/පෙළ වල මැතයි විද්‍යාවයි හොඳටම ගොඩ දා ගත්ත නිසා මහ ලොකු කෙරුමා වගේ උසස් පෙළට මැත බදා ගත්තා. ඉතින් රොටරියට බඩගාලා මුල් සැරේ විබාගෙ කලා. අප්පට සිරි , ප්‍රතිඵලේ මැතටම කෙල වෙලා, ඉතින් දෙවනි සැරේ යන්තම් සන්තම් විස්ස විද්‍යාල වරම් ලබා මෙකැනිකල් ඉංජෙකු  ලෙස අධ්‍යාපනය ලැබීමට හැකිවිය. ඔන්න ඉතින් මම හා හා පුරා කියලා ඉන්ටව් එකට ගියපු දවසේ එකෙ හිටපු එවුන් මාව අල්ලන් මල්ලි උබ කොහෙද? අවේ ඉන්ජෙක් වෙන්න නේද? හොඳට ඉගෙන ගනින්, අපි දෙන්නම් පුල් බැකප් එක කියලා මාව මුරුන්ගා අත්තේ උඩටම නැග්ගුවා. ඉතින් ඉන්ටව් ගිහින් ඇවිත් සතියකින් ඈවා ඇවිත් ලියාපදින්චි වෙන්න කියලා ලියුමක්, මගේ ඉහේ මලක් පිපුනා වගේ, එත් මම ලියාපදින්චි වෙන්න් ගියේ සතියක් පරක්කු වෙලා, ඉතින් රටක් රාජ්ජයක් දිනපු එකෙක් වගේ මාත් ගියා ලියාපදින්චි වෙන්න, ගියාම එකෙක් මාව අල්ලන් අමුතු නීති පද්දතියක් පැනවුවා.මාත් ඉතින් වෙන බල්ලන්ගේ ඒරියල් එකක තනිව...
Read more