"මීවිත ලග සිත නැවතී නුඹෙ මතකය යයි සේදී......"
"හන්තානේ කදු පාමුල
සරසවි වලේ ගල් බැම්මක
නුඹ සමගින් ගෙවු කාලය
කොහේදෝ සැගව ගොසින්
වස්සානේ වසින වැස්ස
මොන තරම්ම සීතලයිද
උනුසුමකට ගුලි වෙන්නට
නුඹ මා ලගින් නොමැත
වසන්තයේ මල් පිපෙද්දි
මගෙ සිත් මල පරව ගිහින්
සිත ලග උන් නුඹත් අරන්
වෙන කවුරුද යන්න ගිහින්
මීවිත ලග සිත නැවතී
නුඹෙ මතකය යයි සේදී
නෙතට හොරා ආ කදුලූ
පිස දමන්න නුඹ නැතිලූ
මහවැලියේ සීත ඉමේ
නුඹ සමගින් උන් කාලේ
ගග දිය සේ ගලා ගිහින්
ගග අද්දර මා තනියෙන්........."
වස්සානේ වසින වැස්ස
ReplyDeleteමොන තරම්ම සීතලයිද
උනුසුමකට ගුලි වෙන්නට
නුඹ මා ලගින් නොමැත
වසන්තයේ මල් පිපෙද්දි
මගෙ සිත් මල පරව ගිහින්
සිත ලග උන් නුඹත් අරන්
වෙන කවුරුද යන්න ගිහින්
මීවිත ලග සිත නැවතී
නුඹෙ මතකය යයි සේදී
නෙතට හොරා ආ කදුලූ
පිස දමන්න නුඹ නැතිලූ
මම තනියෙන් නුඹ ගිය දා ඉදන්
ReplyDeleteමදුවිත මිතුරුව කඳුළු සමගින්
නුඹෙයි මගෙයි පෙම අවසන් වු තැන
සුසුම්ලයි හිත වේදනා මතකෙන්..
ලස්සන පද ටිකක්. ඔන්න එහෙනම් සොදුරු මිනිසා අපි ගැනත් ලියලා එහෙනම්.
ReplyDelete