මම මා නොවන තුරු

"වේදනාව මිහිරක්ම වූ කළ  ඒ මිහිර මා ගත නිති  පෙළන්නේ මන්ද  වේදනාව මා හට මිහිරක්  වූයේ කෙලෙසද  සිත ඇතූලේ තෙරපී තෙරපී  මා පෙළන ඒ කුකුස  අනාගතය ගැන බියකරු සිහින  මවන්නේ මන්ද  පොදි ගහගත් ජීවන ගැලේ  ගොනු කුර ගෙවීවත්ද  මග නවතින්ට සිත් දේ  යා යුතූ මග තව තිබියදී  මා සෙවූ මා සොයන  විවේකය කොහේ සැගවීදෝ  මා දිවිය සැඩ පහරකට නතු වී ලෙස හැගේ මට  හබල නැති ඔරුවක් සේමැයි  ගසායයි ඔහේ ඒ මේ අත  කුමක් කරමිදැයි නොදනිමි මා  අනේ පිහිටක් වන්නේ  කවුරැන්ද මා හට"

"ආදරය නම්  අන්දකාරයේ මංමුලාවූ හදවතට  ආලෝකයක් වී  දිවි මාවතේ  ඇවිද යන්න  මග පෙන්වමින්  සිත් අහසේ පෑයූ  පුංචි තාරකාව  නුඹම විය  මා දාවා පෙලා මා අසරණ කළ පාළුව තනිකමට  නැවතුමක් වූයේ  නුඹම විය  මා කදුළ සේම  මා සිනහව   හදුනාගත්තේද නුඹම විය  මවකසේ  සෙනෙහසින්  සොයුරියකසේ  ආදරෙන්  මා වටා හිදි මහා පවුර  නුඹම විය  මගේ හද ගැහෙන රාවය  ඒ හදේ රිද්මය  හැදිනියේ  නුඹම විය  දෛවයේ සරදමින්  පුංචි තාරකාව  සිත් අහසින් ගිලිහිනිදෝ  නොදනිමි තවම මා ඒ මතකයන් සැමදා  කදුලු පිණි වී  නෙතු අගින් ගිලිහුනද මගේ හදවතට   යලිත්  වේදනාව  මා ලොවට  පාලුව තනිකම  රැගෙන ආවේ  නුඹම යයි  ලොවට හඩගා  කොළස නමි මා  කියනු පවසන්  ඉතින්"

ඉපදෙමින් මැරෙන  මේ සසරේ  උඹේ ඔය ශරීර කූඩුවෙ  මොන ලස්සනකක්ද උඹ ඕක අතහැරල  හමාරයි  කියපන් උඹේ  පිරිවරට මෙහෙම  "බැහැපන් ඉතින් පොළවට  තබපන් ඔය අඩිය බිමින්"  දැනෙනවද උඹට  ඒ මිනිස්සුන්ගෙ  හද ගැහෙන රාවය  උපන් බිමට බරක් නොවී  මේ පොළවෙ පය ගහල  ජීවත් වූවන්  අවසන් නින්ද  නිදද්දී  අපතයෙකු වගේ මෙහෙට එන්න  බොට අයිතියක් නෑ ‍බොලා තවමත් පොදි ගහනව  මහ ලොකුවට ඉරිසියාවයි  කුහකකමයි මාන්නයයි  මළ දාට ලොකුවට  මල් වඩම් පාවඩ  බොලගෙ මරණෙට  අඩන්නෙත් කුලියට උඹගෙ සිව් රියන  අපූරුවට සරසද්දි  එහෙමවත් නැති  සැබෑ මිනිසුන් විරලමයි  හැබැයි ඒ අය අතර  උඹ තවත් අපතයෙක්ම  විතරයි  ඔව් උඹ _ _ අපතයෙක්ම  විතරයි.  

"නිසල සිත සසල වී  යාවීදෝ තව සිතක් හා  සසුමකට ලංවී පාවීදෝ  මේ අහස පුරා  සිතුම් අවදිව කිතිකවයි  මා හද මඩල අරා  තවම නොදනිමි මසිත  ගත් ඈ කවුරුදෝ කියා  මුවග සිනැහෙයි නොදනිමි   ඒ ඇයිද කියා  දෙනෙත් මග බලයි  කවුරුදෝ මග එනතුරා  දහසක් පැතුම් සිතේ පීදෙයි   සුබ සිහිනයන් දකිනු නියා  සිතුම් යාවී ඉඟිකරයි  මුලු ලොවට හොරා  දෙනෙත් එක්වී වේය දොඩමලු  පෙම්වන්තයින් ලෙසින්  සවන් පිළිරැව් දේ  යලි යලිත් ඈ කියූ වදනින්  නෙතේ කදුලැල් නොමැත එනමුදු හෙලයි සුසුමන්   මසිත විඳවයි දවයි  තවම නොකියු පෙමක් විසින්"