"ඉතින් සමු ගනිමු අපි......"
"අනන්ත
කඳුළු කැට
නෙතු අගින්
වැටෙන සඳ
තව තවත්
හමුවන්ට
දහසක් පැතුම්
මැවෙනු ඇත........
කඳුල පමණක්
උරුම
අපේ ජීවිත
වලට
වෙන්වීමක්
මිසක
හමුවීමක්
නොමැත...........
යතාර්ථය
එයම නම්,
සබඳ
සොඳුරිය
ඉතින් සමු ගනිමු
අපි........"
යශෝදරාව හැඬුවද නැත්නම් තවමත් පෙම් කලාද? කවියන් දුටු යශෝදරාව හා නරසීහ ගාථා
සියලු සත්වයින් අනන්ත වූ සසර පුරාවට විඳින්නා වූ දුකින් එතෙර කිරීමේ උතුම් අරමුණින් අතර පෙර නිමිති දැක ලෝකයේ යතා ස්වාභාවය දන හැඳින ගිහිගෙය හැර යාමට සිදුහත් කුමරුන් ගත තීරණය ට එක වරම යලි විමසා බලනන්නට තරම් වූ සිදුවීමක් සිදු වූ බව අපි සැවොම දනිමු. " රාහුලෝ ජාතෝ බන්ධන ඡාතං " කුඩා රාහුල කුමරු උපන් ඒ දිනයේ දාරප්‍රේමය හා යශෝදරාවන්ගේ ප්‍රේමයට වඩා සසර දුක බලවත් වූ හෙයින්ම නිදි පැදුරටද නොකියා ගිය සිද්ධාර්ථයන් කෙරේ තමා හා උපන් බිලිඳු ද හැරදා ගිය බව දැන ගත් විට හා ඉන් පසු කුළුඳුල් පුතෙකු සමඟ යශෝදරාව කුමන නම් හැඟීමක් සිත තුල තිබෙන්න ඇතිද, කෙලෙස ඇය තම දුක දරා ගන්නට ඇතිද, නිතර දෙවේලේ තම හිමියන්ගේ රුව නෙත ගැටී ඇයට ඒ මාලිගය තුල දකින හිස් දසුන මග හැරුණු පසු කෙලෙස නම් වීද, යන්න විවිධ මානයන් ඔස්සේ කවීන් කරන ලද ගවේෂණයන් හමුවේ යශෝදරාවන් ගේ සිතෙහි විවිද පැතිකඩයන් කවියන් විසින් ඔවුන් දුටු අයුරින් කවි රස විඳින්නන් වෙත ගෙනහැර ඇත. බෞද්ධ සාහිත්‍යය ඇසුරින් යශෝදරාව කෙරෙහි ගොඩ නැගී තිබුණු පහන් සංවේගය ඒ කවි වලට තවත් බලපෑමක් එකතු කර ඇතුවාට කිසිදු සැකයක් නොමැත. කවිය ගැන බැලීමේදී කවිය හා එය හරහා ගොඩ නැගෙන හැඟීම...
කඳුල මිහිරිමැයි එහි පහස ඉමිහිරිමැයි............
ReplyDeleteසෑම හමුවීමකම හෙවනැල්ල වෙන්වීමයි ඉතින් ස්වභාවය මෙය නම් කුමට කදුලු සලන්ෙන්ද?
ReplyDelete@ සමීර : සෑම හමුවකම වෙන්වීමක් තිබුනද මනසින් බැදුනවුන් කිසිදා වෙන් නෙිවේ......
ReplyDeletei like this... :)
ReplyDelete@ Princess Thushy : thankx sis....
ReplyDelete