අබිනිස් කරපන් හිමි සමින්දා

ආලය කොයිබද දෙව්දත්    හිමිනේ

රාහුල නොවේදෝ නුඹට උපන්නේ

යසෝදරා නුඹ තැලුම්     ලබන්නේ

පෙරුමන් පිරුවා මදිද  සිතෙන්නේ

වැදි බන අහලා රැවටුණු  හන්දා

දෑගිලි බැඳලා පෝරුත්  නැග්ගා

කාලය ගෙවිලා බිලිඳු  උපන්නා

යසෝදරා නුඹ වියපත්   වන්නා

කිරි දිය ඉල්ලා බිලිඳු        හඬන්නා 

කිරි නොව කඳුළුම තවත් එරෙන්නා

මැදුරේ නුඹ ලද නිවන    කොයින්දා

බයිට් එක තනපන් ඔහු පැමිනෙන්නා

රා කල බිව් නාලා      ගිරින්දා

වාගේ හිමි සඳු සවස වඩින්නා

සයනයෙ රෑ  ගුටි පිදුම්  ලබන්නා

කෙලෙස වන්නද  රති රඟන්නා

තනිව හිඳ සී මැදුරු   කවුළුවෙන්

අවට බැලු කල  යොමා    නුවන්

යාහලු යෙහෙලියන්  විශාකා  වන්

බුදුන් සරණෙය පුන්   සඳක් වන්

සංසාරෙම විඳි දුක මදිවද       මන්දා

නුඹ දෙන දුක් මේ මොනවාද මන්දා

තවත් දුක් නම් නොහිලිය      හන්දා
අබිනිස් කරපන්       මෙන්න වැන්දා

මේකේ අන්තිම කවියේ පදේ ලිව්වේ මම අබිනිස් කරපන් හිමි සමින්දා කියලා, එත් එක එලි වැටට ගැලපෙන්නේ නැති හින්දා අබිනිස් කරපන් මෙන්න වැන්දා කියලා පස්සේ ලියලා එඩිට් කළා.

ප.ලි.

විභාගත් එක්ක මැරිලා වේලිලා තිබුණු කවි සිතට පන ගහලා එන්න ඔක්සිජන් පොඩ්ඩක් ගන්න  මොණරිගෙ මේ නිර්මාණය _ ගිලිහුණ හීන මතින්_  ගොඩක් උදව් උනා, ඇත්තටම මේ ටික ලියුවුනේ ඒ නිර්මාණයට කමෙන්ට් එකක් විදියට, ඉතින් එක මෙතනට උස්සගෙන ඇවිල්ල අත හැරියා. :D