යශෝදරාව හැඬුවද නැත්නම් තවමත් පෙම් කලාද? කවියන් දුටු යශෝදරාව හා නරසීහ ගාථා
සියලු සත්වයින් අනන්ත වූ සසර පුරාවට විඳින්නා වූ දුකින් එතෙර කිරීමේ උතුම් අරමුණින් අතර පෙර නිමිති දැක ලෝකයේ යතා ස්වාභාවය දන හැඳින ගිහිගෙය හැර යාමට සිදුහත් කුමරුන් ගත තීරණය ට එක වරම යලි විමසා බලනන්නට තරම් වූ සිදුවීමක් සිදු වූ බව අපි සැවොම දනිමු. " රාහුලෝ ජාතෝ බන්ධන ඡාතං " කුඩා රාහුල කුමරු උපන් ඒ දිනයේ දාරප්රේමය හා යශෝදරාවන්ගේ ප්රේමයට වඩා සසර දුක බලවත් වූ හෙයින්ම නිදි පැදුරටද නොකියා ගිය සිද්ධාර්ථයන් කෙරේ තමා හා උපන් බිලිඳු ද හැරදා ගිය බව දැන ගත් විට හා ඉන් පසු කුළුඳුල් පුතෙකු සමඟ යශෝදරාව කුමන නම් හැඟීමක් සිත තුල තිබෙන්න ඇතිද, කෙලෙස ඇය තම දුක දරා ගන්නට ඇතිද, නිතර දෙවේලේ තම හිමියන්ගේ රුව නෙත ගැටී ඇයට ඒ මාලිගය තුල දකින හිස් දසුන මග හැරුණු පසු කෙලෙස නම් වීද, යන්න විවිධ මානයන් ඔස්සේ කවීන් කරන ලද ගවේෂණයන් හමුවේ යශෝදරාවන් ගේ සිතෙහි විවිද පැතිකඩයන් කවියන් විසින් ඔවුන් දුටු අයුරින් කවි රස විඳින්නන් වෙත ගෙනහැර ඇත. බෞද්ධ සාහිත්යය ඇසුරින් යශෝදරාව කෙරෙහි ගොඩ නැගී තිබුණු පහන් සංවේගය ඒ කවි වලට තවත් බලපෑමක් එකතු කර ඇතුවාට කිසිදු සැකයක් නොමැත. කවිය ගැන බැලීමේදී කවිය හා එය හරහා ගොඩ නැගෙන හැඟීම...
මා සිහිපත් කලා අපේ සොඳුරු අතීතය... ඇඩෙනවා බොල මේකට...
ReplyDeleteමා කබල් කුඩෙන්
ReplyDeleteයන්තම් හිස වසන්
උන් දෙස බලා
සිහිපත් කලා
අපේ ඒ මියුරු
අතීතය......
@ පලාමල්ල : මාගේ ඇත්තම අත් දැකීමක් මේ, මේ දවස් වල වැස්සත් එක්ක ආයෙත් මතක් උනා. ගොඩක් ස්තූතියි අදහස කියල ගියාට.
ReplyDeleteහොරු අරන් ගිය
ReplyDeleteසොදුරු අතීතය...
ඇයි මේ විදියට
දවාලන්නේ
මුලූ ආත්මයම..
නියමයි යාලූ...හිත අතීතයට අරන් ගියා...නිකම්ම නෙවෙයි...ඇස් වලට කදුලකුත් දීලා...
නියමයි.....ඇත්තමයි
ReplyDeleteඅම්මෝ.....මේ වාගෙ දර්ශනයක්නම් ජීවිතේට දකින්න නොලැබේවා කියල තමා ප්රර්ථනා කොරන්නෙ.පට්ට මචෝ....
ReplyDelete@ පොජ්ජේ සහෝ.... : ගොඩක් ස්තූතියි, ඇත්තටම මේක දැක්කම මගේ ඇස් දෙකටත් කඳුලක් ආව. හොදටම තෙමිල නිසා ඒ කඳුල කාටවත් පෙනුන් නෑ
ReplyDelete@ Sandaruwani : ගොඩක් ස්තූතියි යාළුවා ගොඩක් අදහස කියල ගියාට
@ dinesh : ගොඩක් ස්තූතියි සහෝ අදහස කියල ගියාට ( ඇත්තටම දකින්න නොලැබේවා, මෙහෙම ඉන්න ලැබේවා :D )
මා කබල් කුඩෙන්
ReplyDeleteයන්තම් හිස වසන්
උන් දෙස බලා
සිහිපත් කලා
අපේ ඒ මියුරු
අතීතය......"
මා හා එදා
කුඩේ යටින් ගිය
ඇය අද මා එනතෙක්
ඇත මඟ බලන්
එබැවින්
නොබලා උන් දෙස
ඉක්මන් කළෙමි පය
යන්නට ඈ වෙත
@ රවී :
ReplyDeleteවැහි බිංදු
මළ අතීතයට
ජීවය ගෙනත්
පෑරුවා මසිත
තවත් වතාවක්
අතීතයේ ඈ
රිදවුව ලෙසින්ම
මා සිත